Tę smutną informację przekazał na Twitterze współtwórca zaprzyjaźnionego Studia Nue - Haruka Tahachiho. 20 marca o godzinie 17:45 w szpitalu miejskim w Kawasaki odszedł jeden z najbardziej zasłużonych twórców japońskiej animacji. Autora, bez którego w latach 70 i 80 mogło nie być takiego szału na gatunek SF w Japonii, a podbój Zachodu odwlekłby się w przyszłość, jeśli w ogóle by nastąpił. Człowiek stojący nieco w cieniu innych twórców, a których idee udoskonalał w czasie produkcji.



Noboru Ishiguro miał bowiem związek ze znaczną ilością hitowych kreskówek, które rozpoczęły marsz anime ku zdobyciu rzeszy fanów na całym globie. Rozpoczynał swoją pracę w latach 60 dla Mushi Production, gdzie uczestniczył przy tworzeniu takich tytułów jak Astro Boy, Muminki (nie mylić z wersją z lat 90), Kunimatsu-sama No Otoridai (jako producent), Yōkai Ningen Bem. Wyreżyserował też kilka odcinków animacji, znanej w Polsce jako Wojna Planet/Załoga G dla Tatsunoko Production.

Po 1974 roku jego wielki wkład w japońskie filmy rysunkowe stał się bezapelacyjny. Wyreżyserował wiele epokowych dzieł: Space Battleship Yamato (wraz z Leiji Matsumoto, twórcą oryginalnego konceptu), Shin Tetsuwan Atom (remake historii Osamu Tezuki, najbardziej znany Astro Boy na Zachodzie), Super Dimension Fortress Macross, Macross: Do You Remember Love? (pomysł: Shoji Kawamori), Super Dimension Century Orguss (Studio Nue/Artland), dwie części Megazone 23 (przodek Macrossa Plus i Matrixa). Większość z tych produkcji powstawało w założonym przez niego studiu Artland, za to ostatnie anime było pierwszym serialem AIC (w zasadzie czterema OAV-kami o długości filmów pełnometrażowych).

Jednak jego największym osiągnięciem artystycznym okazał "Legend of Galactic Heroes". Oparta na "najlepszej japońskiej powieści SF" historia jest podsumowaniem najjaśniejszych elementów warsztatu, jaki nabył w latach poprzednich. Wielki konflikt ludzkości z XXXV wieku zaprezentował w formie historycznej inscenizacji dokumentalnej (podniosły głos narratora i podpisy pod postaciami - motywy odrobinę wykorzystywane już w Yamato). Podobnie, reżyser zadbał o odpowiednie wrażenia audio-wizualne, które odegrały swoją rolę wcześniej w SDF Macross i Megazone 23 (zamysł, który posiadł w latach młodzieńczych, gdy należał do zespołu muzycznego w hawajskim stylu). I tak bitwom, w których brały udział miliony żołnierzy na tysiącach statkach, towarzyszyła muzyka poważna - Piotra Czajkowskiego, Wolfganga Mozarta, Jeana Silbeliusa, Fryderyka Chopina, Gustawa Mahlera, Richarda Wagnera i wielu innych klasycznych kompozytorów.


Przy tym wszystkim Noboru Ishiguro wyzbył się wszystkiego, co charakterystyczniejsze dla anime, a co mogłoby zakłócić poważny odbiór powieści. Animacja była maksymalnie uproszczona tak, aby oddać wielkość "epickich" bitew i ich taktyczny zamysł, ale nie epatować przesadnie widowiskowością. Tak samo projekty postaci prezentowały standardowy obraz mężów stanów, a większość bohaterów charakteryzowała się kamienną mimiką i gestykulacją. Anime zostało wydane w formie 2 serii OVA i kilku filmów w latach 1988-2000. Łącznie wyszło 162 odcinków, co czyni tę opowieść najdłuższym serialem video w historii kinematografii. Do dzisiaj jest to jeden z najwyżej ocenianych (m.in. recenzje lokalnego Azunime i Tanuki), jeśli nie najwyżej oceniane anime w historii.


Z powodu niskiej częstotliwości wydawania LoGH, Noboru Ishiguro miał także czas na inne produkcje. Był m.in. reżyserem Mikan - Pomarańczowy Kot, nadawanego u nas pod koniec lat 90 na TVN-ie.

Po zakończeniu LoGH, skupił się na pracy jako producent (Bokura ga Ita) i kluczowy animator. Nadzorował także powstawanie serialu Katekyo Hitman Reborn! W ostatnich latach powrócił jednak do reżyserii, aby wraz Artlandem przenieść na ekran jeszcze jedną klasyczną historię Yoshiki Tanakiego, autora LoGH - Tytanię.

Wpis pożegnalny Mari Iijimy (piosenkarki podkładającej głos pod Lynn Minmay w SDF Macross) na Facebooku:

"Pamiętam ten dzień jak wczoraj. Patrzyłeś na mnie, uśmiechając się lekko podczas kastingu w studio, gdy wykonywałam swoje piosenki. Stałeś za szklanym lustrem, ale ja już wiedziałam, że zostałam wybrana przez ciebie do roli Lynn Minmay. Dziękuję ci za szansę i miłość wobec mnie. Ja zawsze kochałam ciebie jak ojca, chociaż widzieliśmy się tylko sporadycznie po Macrossie. Myślę o tobie. Spoczywaj w spokoju i proszę chroń mnie z nieba. Wiele buziaków.

Zdjęcie pochodzi z Anime Expo 1999. To był dzień, gdy wydałam swój pierwszy anglojęzyczny album "No limit". Był wtedy tam obecny i bardzo cieszę się, że mogłam się z nim ponownie spotkać."

Ważne anime w reżyserii Noboru Ichiguro: