UltraCon 2009

T.G.Cid.

Poniższa relacja zwyciężyła w konkursie organizowanym przez nasz serwis oraz ekipę PierniCONu GC. Zadanie konkursowe polegało na napisaniu relacji z fikcyjnego konwentu marzeń. Zapraszamy do lektury.

Ostatnio byłem na kownencie UltraCon 2009, który tak przypadł mi do gustu, iż nie napisanie z niego relacji byłoby skrzywdzeniem jego organizatorów. Konwent zapowiadany był na połączenie konwentu fantasy, mangowego i konsolowego. Wyobraźnia od razu nasunęła mi wizję 2 pustych sal prelekcyjnych, 3 zamkniętych „dla członków klubów” ,sfory przybyłych gości męczących konsole we wszelaki sposób i ogólnego chaosu związanego z mieszaniną hobbistyczną, ale jednak postanowiłem dać mu szansę i pojechałem. Na dworcu czekała delegacja z konwentu, która odprowadzała na miejsce każdą grupę powyżej 3 osób. Rzecz niespotykana i jakże ułatwiające dojście do celu w nieznanym mieście. Budynkiem konwentowym była duża szkoła, zawierająca gimnazjum i podstawówkę. Ludzie, którzy do niej prowadzili odpowiadali na wszelkie pytania dotyczące konwentu. Ucieszyła mnie wiadomość, że szkołę podzielono na działy (osobno fantastyka, manga i konsole). Myślałem, że będzie ciasno, ale szybko zmieniłem zdanie. Szkoła okazała się bardzo dużym budynkiem. Na akredytacji powitała mnie świetnie poinformowana i otwarta osoba. Do wyboru były cztery wzory identyfikatorów odpowiadające każdemu działowi i ogólny dla niezdecydowanych. Wybrałem ogólny i udałem się do sal sypialnych (nie były one przydzielone do żadnej części konwentu i były bardzo blisko akredytacji). Po wejściu miła niespodzianka, łóżka polowe. Każdy miał swoje łóżko polowe i nawet koc. Mimo targania śpiwora bardzo ucieszył mnie fakt takiego przygotowania. Sal i łóżek starczyło dla wszystkich, a obyło się bez ciasnoty i konwentowo-dworcowego smrodu (dzięki udostępnionym prysznicom). Po zostawieniu gratów sprawdziłem po kolei trzy części szkoły. Wpierw część mangowa. Po przejściu przez tkaninę odgradzającą korytarz ogólny, opadła mi szczęka. Wszystko było inscenizowane na Japonię z czasów feudalnych ze swoistym klimatem wprost z drzeworytów. Do tego wszyscy opiekunowie tego działu byli odpowiednio przebrani (podobnie jak i niektórzy zwykli konwentowicze). Wrażenie było niesamowite, myślałem że pomyliłem budynki z muzeum. Po obejrzeniu wszystkich sal (karaoke, sale kinowe, prelekcyjne, pokazowe, etc.) ruszyłem na dział fantasy. Tam podobna niespodzianka, szkoła – zmieniona w obraz fantastycznego średniowiecza. Nawet znalazłem kuźnię w piwnicy a na korytarzach rozlegał się szczęk zbroi. Sale były podobne jak we wcześniejszym dziale, ale zamiast karaoke była sala pojedynkowa, na której były pokazy walk rycerskich i różnych sztuk walki i w sali gimnastycznej tradycyjna sala bitewniakowa (również uklimatyzowama dla odpowiedniej gry). Doszedłem do wniosku, że dzięki tej całej charakteryzacji wszyscy konwentowicze mieli wrażenia bycia jednością, którą łączą wspólne zainteresowania wprost wylewające się na nich z tych sal. Ostatni dział-konsolowy. Zastanawiałem się co tam znajdę. Zrobienia z korytarzu lasku z jakiegoś rpga mogłoby nie trafić w gusta np. fanów gier piłkarskich. Jednak organizatorzy wpadli w samo sedno konsolwego świata i ucharakteryzowali ten dział elektronicznie, czyli światłowody, porozwieszane układy scalone, kable itp. Wszystko tworzyło scenografię, której pozazdrościłoby wiele produkcji filmowych. Uczucie jedności z elektroniką towarzyszące graniu było niesamowite.

Szkolne podwórko także nie obeszło się bez tuningu. Boisko zmieniono na rusztowania, które po przykryciu płatami materiału bądź blachami tworzyło świetne miejsce do rozgrywania przeróżnych larpów. Było też osobne miejsce na ogniska i ogólny towarzyski relaks.

Pięć dni spędzonych na różnych LARP-ach, prelekcjach, turniejach, konkursach, pokazach, rozmowach było spełnieniem moich kownentowych marzeń. W pamięć zapadnie mi niesamowita oprawa konwentu, wzorcowi organizatorzy, bardzo miła atmosfera (za sprawą świetnych konwentowiczów) i liczne, niespotykane na konwentach atrakcje (rzut zepsutą konsolą, zapasy w błocie, mini koncert mało znanej, ale jednak w pełni japońskiej grupy, wspólna biesiada przy ogromnych stołach, a nawet pokaz sztucznych ognii). Wszystko uwiecznione wspólnym zdjęciem wszystkich uczestników konwentu ostatniego dnia.

Po powrocie do domu czułem się jak wyrwany ze snu z powrotem do ponurej codzienności. Ten konwent na długo pozostanie niedoścignionym wzorem dla całej Polski, a może nawet i świata. Pozostaje nam czekać na następną edycję...

Dodaj do:

Zobacz także

Z tą publikacją nie są jeszcze powiązane żadne sznurki.

Dodaj sznurek

Ocena

Wystawiać oceny mogą tylko zarejestrowani użytkownicy.

3,43/10 (7 głosów)

Komentarze

Ilość komentarzy: 26 dodaj

REKLAMA

[1] Re: UltraCon 2009

karniak [*.neoplus.adsl.tpnet.pl], 16.01.2007, 00:22:40, oceny: +0 -0

Jakoś mi się to z Hogwartem skojarzyło :-). Ta biesiada przy stołaych i wszystko XD.
Ale z paragrafami to się rozwiodłeś /łaś ;-)