Na wiosnę tego roku wydana zostanie druga część pakietu filmów Akiry Kurosawy. W 2005 roku wydano jedenaście filmów reżysera: „Dō desu ka den” (1970), „Niebo i piekło” (1963), „Piętno śmierci” (1952), „Pijany anioł” (1948), „Rudobrody” (1965), „Sanjūrō – samuraj znikąd” (1962), „Siedmiu samurajów” (1954), „Straż przyboczna” (1961), „Tron we krwi” (1957), „Ukryta forteca (1958), „Zbłąkany pies” (1949). Pakiet, w którym się znalazły, zawierał także bonusową płytę z ponadtrzygodzinnym dokumentem o Kurosawie, a patronat nad wydaniem objął Andrzej Wajda.

W tym roku na rynku pojawią się cztery tytuły, w tym „Roshōmon”, którego brak był – wedle opinii wielu kupujących – poważnym niedopatrzeniem. Teraz zapewne minusem będzie brak takich filmów jak „Dersu Uzala” czy „Sugata Sanshiro”. Oto mające pojawić się w tym roku filmy i ich opisy (dystrybutora bądź za Filmwebem):

„Pojedynek w ciszy” (Shizukanaru ketto) – 1949
Operując pacjenta, zdolny lekarz przypadkowo zaraża się syfilisem. Bez słowa wyjaśnienia zrywa ze swoją narzeczoną i samotnie staje do walki z nieuleczalną chorobą.

„Rashōmon” – 1950
W ruinach świątyni Rashōmon spotyka się grupa podróżnych. Drwal opowiada, że niedawno znalazł na polanie ciało zamordowanego samuraja. Policja pojmała bandytę, który opowiedział, że zabił samuraja w „rycerskim” pojedynku po zgwałceniu jego żony. Żona samuraja opowiada własną wersję – zabiła ona nie mogąc znieść pogardy męża. Duch samuraja opowiada, że popełnił samobójstwo. Świadek zabójstwa, drwal, mówi, że żona samuraja sprowokowała mężczyzn do walki, podczas gdy obaj zachowywali się jak tchórze. Kto mówi prawdę?

„Tateshi Danpei” – 1962
Wzruszająca opowieść o choreografie walk na miecze, który wprowadza elementy nowoczesnego realizmu w teatrze Shinkokugeki, konkurującym z tradycyjnym teatrem kabuki.

„Madadayo!” – 1993
Historia profesora Uehida Hyakkena, który w latach czterdziestych XX wieku po nalocie opuścił uniwersytet i zamieszkał w baraku. Każdego roku jego studenci obchodzili jego urodziny zaczynając od pytania „Mahda kai?” (Jeszcze nie?) po to, by usłyszeć odpowiedź: „Madada yo!” (Nie, jeszcze nie!). Jest to bardzo japoński film, pokazujący życie codzienne i zwyczaje w Japonii

Wedle zapowiedzi dystrybutora, odrestaurowane zostaną obraz i dźwięk mających się ukazać filmów.