Konwenty: BAKA Y2K3 - Michał Durys, hairypizza

W roku 2003 BAKA powróciła do podstaw, a konkretnie do szkoły podstawowej nr 85, w której odbyła się pierwsza edycja konwentu. Dotarcie z dworca PKP na miejsce nie sprawiało problemów dzięki przejrzystej mapce na stronie konwentu. Po przejściu procedur natury finansowo-rejestracyjnej w kasie można było rozpocząć uczestnictwo w konwencie.

Ci, którzy przyjechali na BAKĘ by oglądać anime mieli wszelkie powody do zadowolenia. Projekcje odbywały się równolegle na dwóch salach niemal przez cały czas trwania konwentu. Grafik projekcji obfitował w ciekawe tytuły, zarówno nowości ("Scrapped Princess", "Ghost in the Shell: Stand Alone Complex", "Stellvia of the Universe", "Macross Zero") jak i znakomite klasyki. Od strony technicznej również nie można było narzekać. Główna sala była dość duża by pomieścić wszystkich chętnych, zawsze można było znaleźć wolne miejsce. Duży ekran gwarantował możliwość bezproblemowego odczytania napisów nawet z ostatnich rzędów. Wprawdzie za dnia były problemy z zaciemnieniem, ale jasność rzutnika niwelowała ten mankament. Estradowe głośniki potrafiły dostarczyć satysfakcjonującą ilość decybeli z przyzwoitą jakością. Mniejsza salka projekcyjna także była wyposażona w rzutnik, który niestety już pierwszego dnia rano odmówił posłuszeństwa, ale został sprawnie wymieniony przez organizatorów. Salka znajdowała się w piwnicy, więc zaciemnienie było prima sort.

Pierwszą (chronologicznie) spośród moim zdaniem najciekawszych atrakcji BAKI była konferencja wydawców z udziałem Mr Jedi'ego z MANGAzynu, Michia z Kawaii i Raula z Saishy. Szczególne nadzieje budziło to co dwaj pierwsi mają do powiedzenia o swoich najświeższych dokonaniach w kontekście zmian jakie dokonały się na rynku pism mangowych. Jak było do przewidzenia nie doszło do ożywionej dyskusji, obaj rednacze skoncentrowali się na prezentowaniu swoich magazynów. Wedle deklaracji Jedi wraz z MANGAzynem chce pozyskać wyrobionych fanów, zaś Michio z mangowym kagankiem chce wyjść na przeciw młodszym fanom i zbudować z nich nowe fundamenty mangowego fandomu. Oba pisma mają się więc raczej uzupełniać niż konkurować. Nie mogłem się jednak oprzeć wrażeniu, że obaj redaktorzy nie do końca wierzą w swoje deklaracje. Nasz ryneczek jest zbyt mały by dwa pisma mogły istnieć obok siebie bezkolizyjnie.

Drugą w kolejności, ale chyba najciekawszą w ogóle atrakcją BAKI był cosplay, a to za sprawą niezwykłej koniunkcji trzech czynników: liczebności uczestników, ładnych strojów i ciekawych scenek. Z kolei organizatorzy dobrze uczynili rozdzielając konkurs na dwie kategorie: stroje i scenki. Dzięki temu znakomicie przebrany duet Yuny i Chocobosa Z Final Fantasy, który jednak wypadł przeciętnie w scence nie musiał rywalizować z przezabawnym, choć niezbyt wyrafinowanym od strony kostiumowej pojedynkiem Evangeliona i Gundama. Z innych ciekawych występów należy wspomnieć kwartet bezrobotnych postaci anime, który rozbawił publiczność w dość nietypowy jak na cosplayowe standardy warunki, bo dialogiami. Przy okazji podważona została jedna z podstawowych zasad cosplayu: scenka nie powinna trwać dłużej niż 2 minuty. Ten występ trwał zdecydowanie dłużej i nie był nużacy. Dobre wrażenie zrobiła grupka postaci z Uteny, również znakomicie przebrana, z ciekawymi rekwizytami i dobrą scenką. Bardzo żywiołowe reakcje publiczności wywołał j-rockowy zespół, którego nazwy, jako dyletant w tej dziedzinie, niestety nie pomnę. Z lepiej zaznajomionych z tematem źródeł wiem, że od strony przebrania cosplayerzy wypadli tak sobie, natomiast nie sposób odmówić im znakomitego ruchu scenicznego. Występ bez wątpienia podobał się publiczności, a jak wiadomo vox populi vox dei.

Niedługo po cosplayu odbyła się kolejna, tym razem specyficzna dla BAKI, atrakcja, a mianowicie Kodocha Limbo Party. Zasady są proste jak kij od szczotki: uczestnicy mają za zadanie przechodzić pod systematycznie obniżaną poprzeczką, oczywiście dotykając podłoża wyłącznie stopami. Sztuka bynajmniej prosta nie jest, a co ważniejsze nie ma siły aby dokonać jej w sposób dystyngowany. Nie bez kozery ten punkt programu nosił nieoficjalny tytuł "panty shoots". Konkursowi towarzyszył koncert Akane i Kury. W rytmie skocznych j-popowych rytmów uczestnicy w widowiskowy walczyli z siłą grawitacji, czasami dokonując ewolucji zgoła nieprawdopodobnych, ale częściej jej ulegając. Zabawa była przednia zarówno dla uczestników jak i widowni.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: BAKA Y2K3

BTM [*.toya.net.pl], 16.11.2003, 18:36:08, oceny: +0 -0

Nyo, bede pierwszy ? :D A czemu w recenzji nie jest wspomaniane wogle nic o Copy Roomie ? Jako jego stały element czuję się niedoceniony. To my w pocie czoła i z trudem ( następnego dnia lekaż powiedział domnie "nie, nogi pan nie złamał, tylko skręcona" ) za niewielką cenę sprawialiśmy radość wsystkim tym, którzy postanowili zabrać jakieś anime ze sobą do domu :D Nie ma też wzmianki o paru konkursach tj : standardowy Fanart jak i mniej standardowy Fanfick. Jak wspomniane sleepingromów było dużo, ale itak wyczynem było o 2'giej w nocy dotrzeć po korytarzu do toalety nie potykając się o jakiegoś śpiącego Otaku ^^ Do orgów mogę przyczepić się za poczatkowe zamieszanie z szatnią - miała być a jakoby jej nie było, w sleepingrómach kazali się rzucać , a jak ja nie śpię ? :> Ujawiniła sie także złośliwość rzeczy martwych ( uszkodzony projektor w secondary mainróm , oraz spalony zasilacz w primary w czasie projekcji :> ) oraz martwych-po-fakcie - czyli osobie, która wyciągnęła kabel na którym działało pół copyrómu ;] Ale ogólnie było fajnie. Pozdrawiam - BTM