Teksty: Crossovery w mandze i anime

Czym jest w ogóle crossover? Nazywa się tak komiksy, bądź filmy w których bohaterowie z dwóch oddzielnych serii, bądź z tego samego uniwersum spotykają się

Sprawa wymaga głębszego zastanowienia. W Stanach Zjednoczonych najbardziej popularne wydawnictwa komiksowe to Marvel i DC Comics. Wykreowały one setki bohaterów, a gdy skończyły się im pomysły na historie wydawnictwa zaczęły łączyć siły. Idealnym przykładem jest tutaj znana seria animowana „Justice League: Unlimited”, w której pojawiają się nawet postaci z przyszłości. Jednak jak wiadomo w Japonii jest trochę więcej wydawnictw. Nadzieje na to, że konkurujące ze sobą wydawnictwa nagle połączą siły są raczej nikłe. Gdyby pojawiła się koncepcja na stworzenie crossovera, w którym dwóch bohaterów z różnych serii walczy ze sobą, to marna nadzieja, by którekolwiek wydawnictwo pozwoliło na pokonanie lub śmierć swojego bohatera. Ciekawym przykładem mogą być czasami porównywani do siebie Light Yagami oraz Lelouch Lamperouge. Wiadomo, każdy z nich ma swoje asy w rękawie, łeb jak sklep i ich pojedynek na umysły mógłby być interesujący. Jeśli fani zrobili by takie coś to walkę wygrałby ten bardziej lubiany bądź nagle wszystko by się zmieniło w chore yaoi. Dlatego na crossovery japońskich produkcji, na miarę marvelowskiego „Civil War”, musimy jeszcze poczekać.

Jednak Japonia ma w zanadrzu coś, co może być porównywalne, chociaż ciężko to nazwać dosłownym crossoverem. Są to czasami subtelne, a czasami bardzo jednoznaczne nawiązania. Idealnym przykładem jest tutaj, przez jednych ukochana, przez drugich znienawidzona, seria „Lucky Star”. Pomimo „cenzury” w dialogach można bez problemu wywnioskować, że na konwencie dziewczyny chciały kupić komiks z Lelouchem, sklepikarz zwany Anime Tenchou (swoją drogą maskotka Animate) ma w oku Geassa, Konata chwali się znajomością wszystkich Pokemonów, a podczas kłótni z nauczycielką ich „walka” wygląda niemalże tak samo jak w serii gier „Super Robot Wars”. Ale chyba najciekawsze jest to, że Konata uwielbia anime nazywane „Haruhi”, a tytułowa Haruhi występuje w reklamach odpowiednika Coca Coli. Bohaterka także w jednym z odcinków tańczy popularny taniec „Hare Hare Yukai”. Takich smaczków jest multum. Innym doskonałym przykładem jest „School Rumble”. Jest to mieszanka wielu gatunków anime, w której można znaleźć nawiązania do „Dragonballa” (główny bohater nawet staje się Super Sayan-Jinem), „Matriksa”, czy „Equilibrium”. Jednakże są to popularne tzw. jaja wielkanocne czyli po prostu nawiązania do innych serii, które już praktycznie na zawsze pozostaną w głowie odbiorców (wspominany „Dragonball”) czy takich które są obecnie na topie. Czasami też ma to na celu w jakiś sposób ośmieszenie „konkurencji”. Ten sposób był bardzo popularnych w grach komputerowych. Lekko schodząc z tematu jako przykład dam starutką grę „Duke Nukem 3D”, gdzie główny bohater bez ograniczeń nabijał się z „DOOMa” i „Quake’a”, które stanowiły w tym czasie dla niego konkurencję.

Kolejnym przykładem specyficznego crossovera rodem z Japonii jest seria „Excel Saga”. Seria parodiuje wszelkie możliwe gatunki anime i archetypy bohaterów danego gatunku. Dlatego tam Kiry i Daimosa też nie ujrzymy.

Kolejnym ciekawym przykładem jest wspomniane wcześniej „Super Robot Wars”. Nie będę zgłębiał się w fabułę tej wydanej jedynie w Japonii gry na różne konsole (jest jej kilka części). Wspomnę jedynie, że w tej grze spotykają się Gundamy, Mazinger, Voltes V, czy EVY z „Neon Genesis Evangelion”. Sama gra jest połączeniem elementów strategicznych i walk turowych. Jednak oglądanie efektownego Double Blizzard w wykonaniu Daimosa, od razu przypomina stare czasy. Szczególnie, że wielu seiyū z gry to aktorzy podkładający głos w anime. Niektórych jedynie może odstraszyć styl rysowania. Mechy są super-deformed, dlatego Daimos z wielką głową nie wszystkim się spodoba. Tak, czy inaczej jest to sztandarowy przykład świetnego crossovera, w którym spotykają się postaci, nawet z osobnych wytwórni. Niestety...gra nie została wydana poza Japonią z powodu braku możliwości uzyskania licencji na tyle postaci.

Mamy jeszcze jakieś inne crossovery? Owszem, popularne „Super Smash Bros.” ze stajni Nintendo. Jest to ciekawa bijatyka w której udział biorą znane postaci występujące w grach na konsole Nintendo. Polityka samej firmy jest dosyć ciekawa. Jeśli jakiś producent wyda grę na Nintendo staje się ona automatycznie swoistą częścią tej „społeczności”. Dlatego w SSB możemy zobaczyć pojedynek braci Mario z pokemonami. Możemy tam też ujrzeć łowczynię nagród Samus z „Metroid Prime” oraz Solid Snake’a, który subtelnie pokazuje, że ona mu się podoba. Mamy więc kolejnego dobrego crossovera.

Jednak co z anime i mangą? Mamy jakieś? Owszem. Znana grupa CLAMP często wrzuca stworzone przez siebie postaci do innych swoich prac. Przykładowo słodką Chii z „Chobits” w „Tsubasa Reservoir Chronicle” znajdziemy pod imieniem Chitose. Jest to jeden z naprawdę długiej listy tego typu przypadków. Często są to jednak po prostu same wzory postaci. Tak czy owak przykład CLAMPa pokazuje, że można niezależne od siebie serie na siłę łączyć w jeden skomplikowany świat.

Pojawiają się też bohaterowie, którzy lubią lawirować między grami. W takiej roli świetnie sprawdza się Yoshimitsu znany z „Tekkena”. Wystąpił on we wszystkich częściach tej bijatyki, ale także ze swoimi szalonymi ciosami pojawił się w serii „Soul Calibur”. Miał też swój udział w grze „Anna Kournikova’s Smash Court Tennis” jaka postać dodatkowa.

Inną sprawą są fanowskie dōjiny. Tutaj jednak, jak wiadomo, wszystko jest możliwe np. wspomniany pojedynek Lelouch vs Kira. Jednak gdyby chcieć wydać to jako oficjalną mangę mógłby pojawić się spory problem: jak sensownie połączyć realia tych dwóch mang? Jak wiadomo, historia przedstawiona w „Death Note” rozgrywa się w naszym świecie, a Light jest jedynie bardzo uzdolnionym synem policjanta. Z kolei w „Code Geass” przedstawiono alternatywną historię świata, w którym Brytania podbiła jego większą część. Lelouch jest synem imperatora, który jak wiadomo ma związki z „czarną magią”. Dlatego ciężko by było sensownie połączyć te światy bez wprowadzania jakiś anomalii w postaci wrót międzywymiarowych. Podobnie ma się sytuacja z pojedynkiem Naruto vs Son Goku. Gdyby wyszło takie anime bądź manga, autorzy powinni w jakiś sensowny sposób wyjaśnić ich spotkanie, a nie po prostu wrzucać wszystko do jednego worka i nic nie wyjaśniając doprowadzić do walki. Na szczęście są też postacie na tyle uniwersalne, że można łatwo wyobrazić sobie ich spotkanie z innymi, jak choćby ukochany przez wielu Pyramid Head z serii gier „Silent Hill”. Jest on ucieleśnieniem myśli bohatera gry. Mamy już ładne wejście. Powróćmy ponownie do Lighta, dla przykładu załóżmy, że ma on sprośne myśli o Misie. Jakiś tajemniczy byt ucieleśnia te myśli. Teraz Kira musi stoczyć pojedynek z nieśmiertelnym przeciwnikiem w innej rzeczywistości. Kolejną ciekawą postacią jest Haruhi Suzumiya. Jak wiadomo, nieświadomie kontroluje otaczający ją świat — jeśli czegoś chce to tak się dzieje. Nagle wpada na dziwaczny pomysł walki samotnego żołnierza z gigantycznym mechem. Po kilku chwilach w Tokio pojawia się zły Daimos, a z dachu budynku ostrzeliwuje go Solid Snake ze Stingera.

Moim zdaniem najlepszym dōjinem jest „PowerPuff Girls Dōjinshi” autorstwa Bleedmana publikowany na stronie www.snafu-comics.com. Autor w bardzo interesujący sposób łączy większość znanych nam ze stacji Cartoon Network postaci. Tytułowe Atomówki trafiają do szkoły do której chodzi geniusz Dexter, Samuraj Jack jest nauczycielem W-Fu i zajmuje się Chojrakiem. Bleedman nawet dodał postaci wymyślone przez siebie, co stworzyło w sumie epicką historię.

Tak naprawdę do stworzenie dobrego crossovera potrzebny jest sensowny pomysł, ciekawe dobranie postaci i jakaś fabuła pchająca wydarzenia do przodu. Przykład komiksu „Aliens vs Predator” (nie mówię o filmie, który był ogromną klapą), w którym postaci z całkiem innych wymiarów stają na przeciwko siebie świetnie pokazuje, że można z powodzeniem łączyć postacie i realia w dużym stopniu różniące się od siebie. Dla ciekawskich dodam, że stworzono nawet całkiem ciekawy komiks „Aliens vs Predator vs The Terminator”.

Osobiście mam nadzieję, że kiedyś powstanie anime w którym spotka się wiele postaci z różnych serii, a ich perypetie będą naprawdę ciekawe i sensownie rozplanowane. Na razie pozostaje jedynie czytanie dōjinów i fanficków.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Crossovery w mandze i anime

Ramroyd Deloro [*.neoplus.adsl.tpnet.pl], 24.05.2009, 15:22:17, oceny: +0 -0

Dawno temu natknąłem się w internecie (kiedy jeszcze moje obcowanie z mangą oraz anime ograniczało się do kilku AMV) na pewną AMV'kę, gdzie bohaterowie wielu serii brali udział w wielkim wyścigu. Tak oto np. Spike z CB wzywał kumpli do upozorowania wypadku innego kolesia, a Naruto przyzywał wielką żabę, żeby stanęła na drodze kolejnym. Nie pamiętam dokładnie tego AMV (ani nazwy) ale był to fajny Crossoverek ^^