Teksty: Pierwszy Krakowski Cosplay Walk

Przychodząc na Coslay Walk nie spodziewałam się tak naprawdę dużego odzewu wśród krakowskich mangowców. Poprzednie tego typu wydarzenie – Manga Mob – kompletnie odebrało mi wiarę w fandomową zdolność samoorganizacji, która zaczynała się od „przyjdę zobaczyć jak wyszło”, a kończyła na „coś mało osób, lepiej w ogóle do nich nie podchodzić”. Jakież było moje zdziwienie, kiedy niecałą godzinę od rozpoczęcia marszu obejrzałam się za siebie i ujrzałam blisko sto osób. Kolorowych, poprzebieranych, rzucających się w oczy, ale co najważniejsze: z uśmiechami na twarzach. To właśnie te uśmiechy, uwiecznione na licznych zdjęciach zasypujących Facebookowe serwery od sobotniego popołudnia są najlepszym dowodem na to, że wydarzenie nie tylko spełniło zamierzoną rolę, a po prostu udało się, najlepiej jak tylko mogło!

13:00, Barbakan. Słonecznie, może trochę za ciepło, dla stojących nieopodal hetardów w grubych mundurach, ale zawsze lepsze to, niż prześladujący nas przez wakacje deszcz, który zniszczyłby stroje i peruki. Nie wszyscy są w strojach, część osób nawet nie założyła tradycyjnej już konwentowej koszulki z rzucającym się w oczy białym nadrukiem, ale aż po samą Bramę Floriańską stali „nasi ludzie”, z kilometra rozpoznawalni jako mangowcy. Szybko wywołaliśmy spore zainteresowanie – oglądali się za nami turyści, przechodnie robili zdjęcia, jakaś babcia kurczowo trzymała wnuczka ostrzegając by nie zbliżał się do tych „złych ludzi”. Szliśmy Floriańską, później przez Rynek Główny (odbierając chwilowo publikę złotym mimom i ulicznym grajkom), Grodzką pod królewski zamek (posądzeni o propagowanie równych praw w miłości), aż na murek przy Wiśle, by odrobinę odsapnąć w cieniu drzew i kamienic. Mogę nawet zaryzykować stwierdzenie, że natłok rzucającej się w oczy młodzieży był większy niż na niejednym konwencie, a na pewno wywoływała ona większe zainteresowanie nagle „wypuszczona z klatki na wolność”. Była krwawa pokojówka maszerująca razem z lokajem pod ramię, Miku Hatsune z pokaźnym porem w dłoni, żartobliwy grabarz z „Kuroshitsuji”, Miyavi, nawet lekarz, chociaż wątpię, by był w stanie pomóc choremu w potrzebie. Złaknieni sesji zdjęciowych pozowali przed obiektywami licznych fotografów, spragnieni integracji mogli porozmawiać z kim tylko chcieli, chętni do zawarcia nowych znajomości z całą pewnością również zaspokoili swoje potrzeby. Po krótkim odpoczynku znów ruszyliśmy przed siebie, aby znaleźć się pod Muzeum Manggha, gdzie planowo mieliśmy zakończyć całe wydarzenie. I tu wywołaliśmy niemałe zainteresowanie, choć wydawałoby się, że po praktykowanych tu kiedyś spotkaniach pracownicy powinni być oswojeni z widokiem mangowców. Ci zaś, zapewne z lekkim przerażeniem, obserwowali nasze poczynania z cichego dotychczas wnętrza. Jeszcze ostatnie słowo z nową koleżanką w fioletowych włosach, jeszcze ostatnie pamiątkowe zdjęcie, łyczek mrożonej herbaty na ugaszenie dokuczającego pragnienia i po krótkiej zabawie w kojącym cieniu budynku, mniej więcej koło godziny piętnastej, rozeszliśmy się do domów.

Łącznie przeszliśmy prawie trzy kilometry i zwróciliśmy uwagę kilkuset mijanych ludzi. Bawiliśmy się naprawdę wyśmienicie i każdy, kogo nie było ma pełne prawo żałować błędnej decyzji o spędzaniu tamtej soboty z kimś innym. Oczywiście, doszukując się wad znajdziemy tych wszystkich „randomów”, choć przecież była zasada, że trzeba się przebrać, tych spóźnialskich, którzy nie wiedzą, co znaczy „trzynasta” i tych odłączających się w połowie leniuchów, których bolały nóżki, ale gdzie podziałby się cały urok, wszystko było idealne? Pozostaje mi tylko powiedzieć „dziękuję” dla wszystkich tych, którzy odeszli od anime, żeby pokazać się tamtego dnia miastu i czekać na następną edycję Krakowskiego Cosplay Walku!

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Pierwszy Krakowski Cosplay Walk

Hope [*.adsl.inetia.pl], 23.08.2011, 13:41:44, oceny: +10 -0

zaiste! miło było spędzić czas w tak doborowym i roześmianym towarzystkie :3 teraz tylko czekać do kolejnych cosplay-walków ..no i konwetów =w=