Niusy
Archiwum
Inne serwisy
Dodaj niusa
Teksty
Recenzje
Konwenty
Felietony
Humor
Kiosk
Galerie
Anime
Manga
Konwenty
Cosplay
Fanarty
Komiksy
Wydarzenia
Plikownia
Nihon
Konwenty
Media
Teledyski
Zwiastuny
Z ichniego na nasze
czyli o tłumaczeniach słów kilka
Jak bumerang wraca co jakiś czas sprawa poprawności tłumaczeń mang na język polski. Właściwie dzieje się tak przy wydaniu każdego nowego tytułu. Tak jak każdy z nich jest inny, tak samo inne są oczekiwania czytelników co do sposobu ich tłumaczenia. A ilu fanów tyle różnych opinii.
Najczęściej pojawia się chyba problem spolszczania nazw oryginalnych. Jedni wolą widzieć wydanie jak najbardziej zbliżone do oryginału. Gdy mamy do czynienia na przykład z nazwami własnymi nie mającymi nic wspólnego z fabułą, wtedy jak najbardziej poprawne jest pozostawienie wszystkiego w oryginalnym brzmieniu. Ale co ma począć tłumacz, kiedy znaczenie naszych przykładowych nazw własnych jest związane z fabułą bezpośrednio lub gdy, co gorsza, tę fabułę stanowi i bez zrozumienia tychże nazw nie jesteśmy w stanie zrozumieć przedstawionej historii lub różnego rodzaju dowcipów słownych? Czasami więc trzeba nieco odejść od oryginału i przedstawić sytuacje w inny sposób, bardzo często zmieniając znaczenie co niektórych zwrotów czy całych wypowiedzi tak, aby jak najlepiej przekazać to „co autor miał na myśli”. Dobrym przykładem mogą być tutaj idiomy, które bardzo często mają swoje odpowiedniki w języku polskim, a pozostawione w oryginalnym brzmieniu niewiele by czytelnikowi powiedziały. Tak samo ma się sprawa w przypadku przeróżnych rzeczy obecnych na co dzień w kulturze wschodniej, a mających u nas swoje odpowiedniki.
Tematu spolszczeń wymowy wyrazów nie ma chyba sensu poruszać, bo tutaj zdania zawsze będą podzielone. Jedni powiedzą, że jeśli manga ma być ogólnie dostępna, to pisownia w niej powinna być prosta w odbiorze. Drudzy na to odpowiedzą, że oryginalne nazwy to nieodłączna część mangi i dzięki temu można zainteresować się nią bardziej, chcąc poznać zasady oryginalnej pisowni i znaczenie tych wyrazów. I jedni, i drudzy mają rację. Jedyne o co można tu apelować to konsekwencja. Jeśli spolszczamy zapis to spolszczajmy go zawsze, jeśli nie to w ogóle. Inaczej dojdzie niechybnie do problemów z późniejszą wymową przeczytanych wyrazów.
Wydaje mi się, że znalezienie jakiegoś uniwersalnego „złotego środka” nie jest możliwe. Każdy tytuł trzeba traktować z osobna i najlepiej, gdy zna się jego fabułę i sposób przekazu używany przez autora, zanim zabierze się do tłumaczenia czegokolwiek. Najlepsze tłumaczenia to takie, które oddają klimat danego tytułu, jednocześnie podając go czytelnikowi w sposób jak najbliższy oryginałowi.
Znajomość języka, z którego się tłumaczy „na nasze”, jest też sprawą bardzo ważną. Zauważyłem, że coraz częściej pojawiają się tłumaczenia, robione przez osoby, które znają dany język na poziomie: „bez problemu dogadam się w sklepie”. A to nie tak. Żeby odpowiednio oddać klimat pierwowzoru, potrzebna jest bardzo dobra znajomość danego języka (jak również i języka polskiego, bo z tym niektórzy „tłumacze” też miewają problemy). I to nie znajomość podręcznikowa, ale ta jak najbardziej „życiowa”, ze wszystkimi zwrotami zwyczajowymi oraz (szczególnie) potocznymi itp. Ale znajomość języka to jeszcze nie wszystko. Dobrze jeśli pozna się realia świata, w którym dzieje się akcja. Im lepsza znajomość tego co się tam dzieje tym lepiej, inaczej przekład będzie „suchy”, nie oddający prawdziwego klimatu. Jednak z drugiej strony (bo każdy kij ma dwa końce) nie można przesadzić z klimatem. Czasami dobrze jest pomyśleć chwilę nad tym czy nasz język będzie zrozumiały dla innych i czy nie będą musieli nad tłumaczeniem przysiąść ze słownikiem gwary podwórkowej w ręku. Bardzo przydaje się też otwarty umysł tłumacza i znajomość wielu zwrotów i wydarzeń „kultowych”, co jest naprawdę wielkim plusem przy tłumaczeniu. Żeby nie być gołosłownym: obejrzyjcie filmy, które tłumaczył Bartosz Wierzbięta (m.in. „Spirited Away” czy „Madagaskar”). W przypadku filmów anglojęzycznych możliwe jest porównanie polskiego tłumaczenia polskiego z oryginałem (i co za tym idzie zauważenie „o co w tym całym tłumaczeniu chodzi”), natomiast w przypadku mang jest to trochę trudniejsze (chyba, że ktoś nie ma problemów z rozumieniem japońskiego).
Bez znajomości tego wszystkiego lepiej nie zabierać się za przekłady, bo można bardzo skutecznie popsuć komuś przyjemność czytania lub oglądania jakiegoś tytułu.
I tak sprawa się ma cała...
Dodaj do:
Zobacz także
Ocena
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
Komentarze
Ilość komentarzy: 14 dodaj
Oh!! Strrraszne i makabryczne! Jeden blad na wiele swietnie przetlumaczonych filmow. Pewnie jeszcze w ogole powinien wiedziec o fabule filmu wiecej niz sam Miyazaki i siedziec w fandomie m&a od tysiacleci. Ciekawe czy gdyby robil to ktos inny to nie mielibysmy w ogole Łysej Góry zamiast Krainy Bogów... Grunt to narzekac...
Zamilknij, ja cie ładnie po dobroci prosze. Przy okazji- jakaś propzoycja, jak przetłumaczyć te "cosie" inaczej? Żetony? Przepustki? Nic nie brzmi dobrze i mydło było tu chyba mniejszym złem.
Tekst mówiący prawdę... ale tę prawdę każdy średnio rozgarnięty człowiek, nawet nie mający zbytniej styczności z tłumaczeniami, zna od dawna, bo już się masa artów na tenże temat przetoczyła, nie tylko w środowisku m&a, ale filmowym, książkowym i pewnie nawet cukierniczym. Parafrazując- Jak bumerang wrócił artykuł dotyczący tłumaczeń z ichniego na nasze.
Krótkie to i o niczym... Jak dla mnie za mało konkretnych przykładów, tak dobrych, jak i złych tłumaczeń.
Tego nie da sie przeczytac. Kto cie nauczyl tak pisac i dzielic na paragrafy? 1/10, next.
mnie to przypomina wypracowanie dla wrednej pani polonistki. Niech sie cholera meczy przy sprawdzaniu...Co, za dużo literek? Atakują?a toc mosz pan racja, tyle ich jest ze jak ziewom w przerwie miedzy jedno i drugo linijka to az po oczach dostaja. Nudniejsze niz moje wypracowania w gimnazjum (wreszcie ktos mnie przebil).
Gratuluja szybkości czytania...
Słuchaj
