Konwenty: DoubleBack - Michał Durys

Mangowe konwenty są organizowane w Polsce od ponad dziesięciu lat. Przez ten czas wiele się zmieniło, obecnie konwenty mają więcej uczestników, bogatsze i bardziej zróżnicowane programy, a na niektórych można nawet dostać paragon za wejściówkę. Jednym słowem, konwenty z roku na rok rozrastają się pod każdym względem. Z tego swoistego wyścigu zbrojeń świadomie zrezygnowali organizatorzy DoubleBacka. Zamiast tego zafundowali uczestnikom podróż w przeszłość. Jej początek wyznaczono na zimny weekend 19-20 marca 2011

Za ten sentymentalny powrót do przeszłości odpowiedzialne jest stowarzyszenie Hikari wspomagane przez WWFF i B-Team. Spora część osób skupiona w tych grupach nie tylko uczestniczyła w konwentach sprzed dekady, ale również je organizowała, więc z pewnością nie można odmówić im kwalifikacji do przygotowania takiej imprezy.

Pierwszym podobieństwem do niegdysiejszych konwentów, choć nie do końca planowanym, była skala imprezy. Na DoubleBack przyjechało około 500 uczestników, czyli nieco więcej niż na typowej imprezie z przełomu wieków, ale z grubsza o połowę mniej niż na obecnych konwentach. Ponieważ DoubleBack gościł w tej samej szkole co Balcony, miejsca było pod dostatkiem. W komentarzach po konwencie pojawiały się wręcz głosy, że było pustawo. Ze swej strony dodam, że o ile korytarze faktycznie bywały puste, to na większości atrakcji sale były pełne. Ze względu na ilość uczestników organizatorzy nie wynajęli całej szkoły; część sal, w tym sala gimnastyczna, była wyłączone z użytku. Nie stanowiło to problemu, jedynie na najbardziej obleganych atrakcjach chętnych było więcej niż miejsc.

Nawiązania do konwentów sprzed dekady były widoczne na każdym kroku. Konwentowy informator miał formę powielonej na ksero i złożonej na pół kartki A3, na której znalazła się mapka szkoły, tabelka z godzinami atrakcji, regulamin i obligatoryjny spam reklamowy. Pomimo prostej formy informator był szalenie pomysłowy, a przy tym niebywale praktyczny. W herbaciarni oprócz japońskiego jedzonka serwowano anime z kaset VHS (m.in. „El Hazard”), tam też zebrano identyfikatory, wycinki prasowe i inne konwentowe artefakty. Liczne nawiązania znalazły się w panelach i konkursach. Na DoubleBacku można był spróbować sił m.in. w takich konkursach: konkurs muzyczny (repertuar: stare anime), wiedzówka „Sailor Moon”, wiedzówka dla oldfagów (większość pytań pochodziła z recyklingu, a zostały ułożone na inny konwent bodajże osiem lat temu), Double Basterds czyli Królowie Karteczek (zgadywanie jaką postać z fandomu, mangi lub anime ma się na karteczce nalepionej na czole). Z kolei twórczą wymianę myśli można było prowadzić na panelach: trzydziestoletnie dziadki na konwentach, Back to the Past czyli jak pionierzy fandomu oglądali anime, twój pierwszy konwent, piłka na horyzoncie (panel o „Kapitanie Tsubasa”), manga i anime od 1973 roku. Od ilości atrakcji ważniejsze jest jednak ich przeprowadzenie, wszak w historii konwentów zdarzały się przypadki, że to co wyglądało ciekawie w informatorze okazywało się niewypałem w rzeczywistości. DoubleBack pod tym względem wypadł znakomicie, dawno nie uśmiałem się na konwencie tak jak podczas konkursu fandomowego czy Double Basterds (Totoro: czy pilotuję mechy? Uczestnicy: nie, ale byłoby zajebiście).

Swoistym łącznikiem ze starymi dobrymi czasami była obecność fandomowych dinozaurów. Część z nich, jak choćby Coach w urzędowym dresie, jest obecna na sporej części obecnych konwentów, ale tak rzadkie okazy jak Grzybek można było spotkać po raz pierwszy od wielu lat.

Nie chciałbym się rozwodzić nad każdą atrakcją z osobna, jednak na kilku z nich pozwolę sobie poświęcić kilka słów szerszego omówienia. Tradycyjnie jednym z ważniejszych punktów programu był cosplay. Warto jednak podkreślić, że w wypadku DoubleBacka „ważniejszych” nie oznaczało, że pół konwentu kręciło się wokół cosplayu, co mi przypadło do gustu. Owszem, przed cosplayem aula została zamknięta na czas prób scenicznych i owszem, przed wejściem na aulę była kolejka, ale cały cosplay zamknął się w godzinie, obyło się bez przesuwania innych atrakcji. Liczba uczestników cosplayu była mniejsza niż zwykle, choć pewnie gdyby policzyć stosunek ilości cosplayerów do pozostałych uczestników zapewne nie odbiegałby on od innych konwentów. Oprawa również była skromniejsza, zamiast profesjonalnego oświetlania i generatorów dymu musiały wystarczyć coachowe foremki do ciast

Dla mnie, jako redaktora anime.com.pl, ważne było pożegnanie Orient Hadala. Komiks ten stanowi ważny element historii naszego serwisu, a wnioskując po frekwencji mogę zaryzykować stwierdzenie, że również fandomu. Pożegnanie prowadził Yen. Większą część spotkania pożegnalnego stanowiło przypomnienie wybranych odcinków i omówienie wydarzeń z nimi związanych. Kulminacyjnym punktem była projekcja wykonanego przez Yena we współpracy z Insomnia Dubbing Project filmu stanowiącego zarazem prolog jak i epilog Orient Hadala. Film hołdował najlepszym tradycjom CNRY – wątpię, by ktoś go zrozumiał choćby w połowie, jednak i tak, a może właśnie dlatego, został nagrodzony burzą oklasków.

W niedzielę odbył się sąd nad anime.com.pl czyli stylizowany na rozprawę sądową panel o wadach naszego serwisu. W roli oskarżyciela wystąpił mecenas Kolo z Wrocka, obrońcą był wyżej podpisany, a wysokim sądem John Reactor. Anime.com.pl zostało oskarżone o wywieranie złego wpływu na użytkowników oraz tolerowanie i podjudzanie chamskich zachowań. W procesie zarówno oskarżenie jak i obrona uciekły się do brutalnych zagrywek obliczonych na zdyskredytowanie strony przeciwnej. Po zawziętej dyspucie ława przysięgłych, a za nią wysoki sąd oddalił zarzuty oskarżenia i uniewinnił anime.com.pl

Z powyższych akapitów wyraźnie wynika, że DoubleBack był imprezą adresowaną do węższego niż zazwyczaj grona fanów. Po części właśnie dlatego konwent tak mi się podobał. Przysłowiowa druga strona medalu jest taka, że osoby nie należące do wspomnianego węższego grona mogły się kiepsko bawić na DoubleBacku. Na konwencie było niezbyt wiele atrakcji związanych ze świeżymi tytułami mang i anime lub kulturowo neutralnych, na których takie osoby mogłyby się zaczepić. Niewiele było również projekcji anime, które zazwyczaj są azylem dla osób, które nie mają się gdzie podziać. Nota bene była to jedna z rzeczy, które odróżniały DoubleBack od starych konwentów. Kiedyś na konwenty jeździło się w dużej mierze dla projekcji, a ilość polskich fansubów przygotowanych specjalnie na dany konwent była kwestią prestiżową. DoubleBack miał też niewiele do zaoferowania osobom, które lubią bawić się całą noc. Muszę jednak przyznać, że te zarzuty wyciągam nieco na siłę z recenzenckiego obowiązku. Ja bawiłem się na konwencie zacnie i nie mam najmniejszych powodów do narzekania.

Do grona osób niezadowolonych z konwentu należeć mogą także wystawcy. Niska, jak na obecne standardy, frekwencja w połączeniu ze znakomitej jakości atrakcjami sprawiła, że na stoiskach ruch był o wiele mniejszy niż na innych konwentach. To jednak żadną miarą nie powinno obniżać oceny konwentu – wszak to wystawcy są dla uczestników, a nie na odwrót.

Z recenzenckiego obowiązku wypada też nadmienić, że od strony organizacyjno-technicznej trudno DoubleBackowi cokolwiek zarzucić. O ile wiem nie odbyły się tylko atrakcje, których prowadzący ulegli przed konwentem wypadkowi, ale nawet one zostały zastąpione innymi. Atrakcje rozpoczynały się w większości o czasie, kilka opóźniło się tylko dlatego, że wcześniejsze się przedłużyły. Przez cały czas szkoła była utrzymywana w czystości, w łazienkach nie brakowało papieru. W szkole był barek, który serwował tanie i jadalne posiłki, organizatorzy postarali się też o 50% zniżkę w pobliskiej pizzeri. Czego chcieć więcej?

W mojej ocenie DoubleBack był konwentem nie tylko udanym, ale także wyjątkowym. Kameralny konwent adresowany do starszych fanów był strzałem w dziesiątkę, wszystkie pytane przeze mnie osoby wypowiadały się o nim w samych superlatywach. Bardzo dobrze świadczy o tym fakt, że na spotkaniu podsumowującym konwent jedynym zarzutem zgłoszonym przez uczestników było nie do końca jasne objaśnienie dojazdu do szkoły. Rzadko który konwent może pochwalić się tak zadowolonymi uczestnikami. Wszyscy, którzy myśleli o wyjeździe na DoubleBack, a nie zrealizowali tego zamiaru mogą teraz tylko żałować, bo drugiej szansy nie będą mieli – w zamyśle organizatorów była to impreza jednorazowa. Z kolei wszyscy uczestnicy mogą się cieszyć, że byli na jednym z najlepszych i najciekawszych konwentów ostatnich lat.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: DoubleBack

Baloo_CTW [*.adsl.inetia.pl], 28.03.2011, 03:35:07, oceny: +5 -2

Bardzo zacna recenzja. Rzeczywiście pomimo obowiązków służbowych, wyjątkowo dobrze się czułem na tej imprezie. Mam tylko nadzieję że to jednak nie będzie jednostrzałowiec.