Advik 2008 — czeski konwent

Albi

Advik to zagraniczny konwent więc wypada napisać jak wygląda czeski fandom. Czesi przyjęli nas bardzo miło. Niewielu z nich mówiło po angielsku, a pewna część bała się tego języka jak diabeł wody święconej. Jednak ci, którzy znali chociaż podstawy chętnie z nami rozmawiali i pomagali w razie potrzeby. Bardzo dobre wrażenie sprawiali sami organizatorzy — było ich bardzo dużo i każdy wiedział, co ma robić. Chętnie odpowiadali na pytania uczestników i pomagali we wszystkich problemach. Nie dostawało się odpowiedzi typu: „nie mam czasu” czy „sam poszukaj, ja nie wiem”. Ci organizatorzy, którzy nie mieli akurat nic do roboty oglądali anime razem z uczestnikami lub obserwowali inne atrakcje. Byłam zdumiona, że podczas całego konwentu nie widziałam ani jednej butelki po alkoholu. Owszem, byli starsi uczestnicy, którzy pili piwo

Nie znaleziono pliku "13229167"

Jeśli widzisz ten napis to znaczy, że ktoś z redakcji anime.com.pl dał ciała i nie sprawdził poprawności artykułu. Najlepiej zgłoś to na adres webmaster@anime.com.pl.

przed budynkiem, ale było to kulturalne spożywanie poza terenem konwentu, a nie picie na umór w sleeproomach. Z paleniem papierosów było tak samo — z tym że przed budynkiem wisiało ogłoszenie że za rzucanie niedopałków na ziemie grozi 1000 koron kary. Jakby ktoś mnie spytał czym najbardziej różni się czeski fandom od polskiego, odpowiedziałabym że kulturą. Na sali z DDR-em jak gracz skończył swoją piosenkę odwracał się i pytał czy ktoś by nie chciał poskakać — tylko w przypadku odmowy wybierał następny tytuł. Sleeproomy były uporządkowane tak, aby dobytek konwentowicza nie zagracał zbyt dużej przestrzeni. Śmieci były wyrzucane do regularnie opróżnianych pojemników. Czesi chyba nie znają pojęcia „kradzież” bo cały sprzęt (ładujące się telefony komórkowe, laptopy) zostawiali na wierzchu bez opieki. I nic nie ginęło (nawet jedzenie!). Czesi są bardzo spokojni. Nikt nie robił wokół siebie zamieszania, ludzie nie biegali z wrzaskiem po korytarzach, nikt nie zachowywał się jak po spożyciu o wiele za dużej dawki cukru. Odnosiłam wrażenie, że jestem w sanatorium a nie na konwencie. Atrakcje kończyły się około drugiej w nocy i ludzie szli spać. Jak na pięciodniowy konwent był to bardzo dobry pomysł — nikt nie chodził półprzytomny. Ale co mnie bardzo zaskoczyło to cisza nocna - od 22:00 do 6:00. Jak się okazało, pierwszego dnia ludzie mieszkający nieopodal skarżyli się na hałas. Dla mnie to była czysta abstrakcja, ponieważ jak na konwent było niezmiernie cicho. Jednak nie było zmiłuj się — o 22:00 przychodził organizator i wyłączał światła w niektórych korytarzach. Podobało mi się, że dużo osób chodziło poprzebieranych, dzięki temu było kolorowo i klimatycznie. Widać było dużo postaci z „Naruto”, jednak były to dużo starsze osoby niż większość polskich wielbicieli tego anime. W dodatku ich stroje były naprawdę profesjonalnie zrobione i zachowywali się tak jak reszta uczestników. To, że konwentowicze byli raczej spokojni nie znaczy, że nie umieli się bawić. Praktycznie nikt nie przesiadywał sleepromach, chętnie brali udział w konkursach i nawet zorganizowali grilla w patio. Ludzie czerpiący przyjemność z samego siedzenia i oglądania razem anime — przywodzi to na myśl sentymentalne wspomnienia o pierwszych organizowanych w Polsce spotkaniach.

Ostatniego dnia konwentu przeprowadziłam wywiad z głównym organizatorem — Trilenitem. Dowiedziałam się, że był to jego siódmy konwent, mimo młodego wieku (jakieś 18 lat). Najbardziej szokującą informacją okazała się ilość uczestników — było ich około 900. Taka frekwencja pozytywnie zaskoczyła samych organizatorów, którzy liczyli, że liczba uczestników na pewno nie przekroczy 600. Najważniejsze przygotowania do Adviku trwały jakieś trzy miesiące. Była to już trzecia edycja i zapowiadają się następne. Akcję sponsorowała czeska Mensa i jedno wydawnictwo. Najwyraźniej nie liczy się ilość sponsorów tylko jakość, sądząc po nagrodach i sprzęcie. Gdy spytałam, co poszło nie tak, Trilenit wspomniał tylko o kilku pijakach z poza konwentu ale sprawa została szybko zduszona w zarodku. Ogólnie organizatorzy byli bardzo zadowoleni z konwentu i przewidują kolejną edycję za rok.

Ostatni raz tak pozytywne wrażenie jakie wywarł na mnie Advik odniosłam po reANIMation 4. Mimo konieczności pokonania blisko tysiąca kilometrów, ani na chwilę nie żałowałam decyzji pojawienia się na tym konwencie. Na początku myślałam, że pojawi się jakieś 300 osób i większość czasu będę chodzić po Pradze, z powodu braku innych atrakcji — nic bardziej mylnego. Czechy to może i małe państewko, ale wiele w nim wielbicieli japońskiej kultury, którzy potrafią dobrze zorganizować konwent. Może i w niektórych aspektach Advik przypominał nasze konwenty sprzed kilku lat, jednak technicznie są bardzo do przodu. Niewielkie usterki nie psuły zabawy. Nie było łóżek polowych jak w opisie UltraCONu, ale i tak całość przekroczyła moje wszelkie oczekiwania. W przyszłym roku chętnie wybiorę się na kolejną edycję Anime Dance Weekend, tym razem (mam nadzieje) z większą ekipą z Polski.

⇐ [ 1 ][ 2 ][ 3 ]

Dodaj do:

Zobacz także

Z tą publikacją nie są jeszcze powiązane żadne sznurki.

Dodaj sznurek

Ocena

Wystawiać oceny mogą tylko zarejestrowani użytkownicy.

10,00/10 (2 głosów)

Komentarze

Ilość komentarzy: 37 dodaj

REKLAMA

[1] Re: Advik 2008 — czeski konwent

Albarist [*.neoplus.adsl.tpnet.pl], 16.08.2008, 15:42:17, oceny: +0 -0

Mała uwagi: w czytelni po czesku był tylko ich fanzin, mangi były po angielsku, kroki na turniej nie były specjalnie przygotowane turnieje odbywały się na ITG, a na "żabkę" skakać nie trzeba było tylko część tak zaczęli skakać a że my "czeski niet" też tak skalaliśmy - później okazało się że tak nie trzeba. Trzecie miejsce to grupa w cosplay przebrana była za postacie z własnego komiksu internetowego.