Niusy
Archiwum
Inne serwisy
Dodaj niusa
Teksty
Recenzje
Konwenty
Felietony
Humor
Kiosk
Galerie
Anime
Manga
Konwenty
Cosplay
Fanarty
Komiksy
Wydarzenia
Plikownia
Nihon
Konwenty
Media
Teledyski
Zwiastuny
Okręt podwodny 707R
Michał Durys
„Okręt podwodny 707R” to pierwsze wydanie DVD sygnowane logiem Anime Gate. Zapowiedzi niskiej ceny i rzetelnego podejścia do tematu budziły nadzieje, lecz jednocześnie nie brakowało powodów do obaw. Z tym większą przyjemnością oddajemy w wasze ręce recenzję tej płyty, mając nadzieję, że odpowie ona na większość waszych pytań.
Aby ułatwić wam wyławianie z recenzji interesujących was treści podzieliłem ją na dwie częśći. Najpierw rozprawię się z anime jako takim, następnie zajmę się szczegółami polskiego wydania.
Anime
Akcja rozgrywa się w niedalekiej przyszłości na oceanach, które są areną zmagań pomiędzy międzynarodową koalicją Peace-Keeping Navy, a terrorystyczną organizacją Underwater Silence Revolution, która zamierza uwolnić wszelkie akweny wodne spod zgubnego wpływu człowieka. Tytułowy okręt podwodny 707 to przestarzała jednostka reprezentująca Japonię w siłach PKN. Jej niedostaki techniczne rekompensuje z nawiązką dowodzący nią kapitan Yōhei Hayami. Jego oponentem jest admirał Red pływający ultranowoczesnym okrętem UX. Ich ścieżki przecinają się, gdy Red atakuje podczas ceremonii inaugurującej powstanie PKN i niemalże udaje mu się zatopić flagowy okręt Apollo Norm. Sytuację ratuje heroiczny manewr kapitana Hayami'ego, który poświęca 707 dla ratowania Apollo Norm, czym zaskarbia sobie nienawiść admirała Reda. Pół roku później obaj panowie otrzymują okazję do wyrównania rachunków, gdy Hayami wraca do służby na odbudowanym okręcie 707.
Tym samym „Okręt podwodny 707R” wpisuje się w część marynistyczną bogato reprezentowanego w anime nurtu futurystyczno-militarystycznego. Dobrze spełnia założenia gatunku, ale też niczym pozytywnym się nie wyróżnia na tle wielu podobnych produkcji. Fabułę ma co najwyżej przeciętną, autorzy nie pokusili się o rozwinięcie schematu „źli zostają pokonani przez niepozornych dobrych”. Składające się nań wątki (m.in. międzynarodowe siły zbrojne, eko-terroryści) są mocno zużyte i podczas oglądania nie raz miałem uczucie deja vu. Postacie są jakby żywcem wyjęte z elementarza dla twórców anime, w szczególności admirał Red – niemalże prototypiczne wcielenie czarnego charakteru z ludzką twarzą. Niestety żadna z nich nie zapada w pamięć.
Obok schematyczności drugą bolączką fabuły jest jej fragmentaryczność. Na początku widz zostaje rzucony w nie do końca zrozumiały wir zdarzeń, a kolejne minuty filmu wprowadzają więcej pytań niż odpowiedzi. Przez ekran przewijają się postacie, które zdają się intrygujące, a jak się potem okazuje były zupełnie epizodyczne i nie miały żadnego wpływu na bieg wydarzeń. Film zaczyna się chaotycznie, a kończy zupełnie przypadkowo. Zdaję sobie sprawę, że 100 minut nie pozwala na rozbudowanie wielu wątków, ale najwyraźniej nie pamiętali o tym autorzy, co dało efekt opisany powyżej. Fabuła na pewno zyskałaby, gdyby skrócić lub odrzucić poboczne wątki, a bardziej rozbudować główny.
O oprawie muzycznej mogę napisać jedynie, że nie jest zła. Dominują aranżacje orkiestrowe, w których w zależności od akcji na ekranie prym wiodą instrumenty dęte lub spokojne akordy pianina. W trakcie oglądania muzyka nie drażniła, ale też w kilka dni po obejrzeniu filmu żaden jej fragment nie zachował mi się w pamięci.
Zarówno w zapowiedziach przed premierą jak i na okładce polskiego wydania film zachwalany jest dzieło reżysera, który współpracował m.in. przy „Akirze”, „Macrossie”, „Nadii”, „Otaku no Video” i „The End of Evangelion”. Niestety recenzowany film ma z tymi tytułami niewiele wspólnego, zarówno jeśli chodzi o fabułę jak i wykonanie. Podobnego rodzaju przesadą wydaje mi się podpieranie osobą Hideakiego Anno, który reżyserował sekwencję początkową. Choć nie powiela ona typowych dla gatunku szablonów to jednak nie stanowi żadnej rewelacji. Tytułem dygresjii dodam jednak, że „Okręt podwodny 707R” ma coś wspólnego z Evangelionem – jego twórcom też podoba się cytat z wiersza „Pippa Passes” Roberta Browninga: „God's in his heaven — All's right with the world”. Można go dostrzec na pomniku w kwaterze głównej admirała Reda.
Opakowanie
Po wrzuceniu płyty do odtwarzacza na ekranie pojawia się standardowe ostrzeżenie przed niecnym wykorzystaniem, a następnie... reklama Kazimierskiej, której na dodatek nie można pominąć. Tak nachalna reklama zirytowała mnie. O ile jestem w stanie zaakceptować taki zabieg w „gazetowym” wydaniu kosztującym 10 zł lub mniej, o tyle w „sklepowym” DVD wydaje mi się to nie na miejscu i mam nadzieję, że jest to pierwszy i ostatni raz.
Wspomniana powyżej ulotka Anime Gate zawiera informacje czym jest anime skrojone pod widza nieobeznanego z tematem oraz deklaracje, że całą różnorodność tego gatunku, a nawet więcej będzie można odnaleźć w ofercie Anime Gate. Na uważnych obserwatorów czeka mała niespodzianka, być może będąca rodzajem „oczka” puszczonego przez Mr Jedi'ego w stronę czytelników Kawaii: elementem ozdobnym ulotki są obrazki z anime umieszczone na kliszy fotograficznej. Tam, gdzie zazwyczaj jest nazwa producenta znajduje się napis „Kawaii pic”.
Obraz
Dźwięk i napisy
Do wyboru są trzy ścieżki dźwiękowe: dwie z angielskim dubbingiem (DD 5.1 i DTS) oraz angielski dubbing z polskim lektorem (DD 5.1). Brak oryginalnej ścieżki uważam za największy mankament polskiego wydania. Mam nadzieję, że to odosobniony przypadek i kolejne wydania będą już zawierały japońską ścieżkę dźwiękową. Tylko niewielkim pocieszeniem jest fakt, że po japońsku jest piosenka towarzysząca końcowym napisom, a także materiały dodatkowe (zwiastuny, wypowiedzi twórców). Wersja z lektorem została dobrze przygotowana, głos jest wyraźny i zrozumiały, zaś angielska ścieżka, choć ściszona to jednak pozwala na cieszenie się efektami dźwiękowymi i rozumienie dubbingowanych kwestii.
Niestety nie mogę w pełni ocenić dźwiękowej strony filmu ponieważ kluczowy element mojego kina domowego w postaci amplitunera (i subwoofera) zmienił właściciela na skutek włamania. Dlatego też musiałem ograniczyć się do dźwięku stereo, któremu jednak nie mam nic do zarzucenia. Amerykańskie wydanie, z którego jak sądzę pochodzi angielska ścieżka, było chwalone za dobre efekty dźwiękowe, więc sądzę, że widzom w Polsce także powinna się podobać.
Porównując angielski dubbing z polskim tłumaczeniem szybko można wyłapać różnego kalibru rozbieżności. Nie chcę zbyt pochopnie mówić o błędach, bo nie wiem czy aby tak jak w wypadku „Appleseeda” polskie tłumaczenie nie było przygotowane z japońskiego, a nie z angielskiego. Wskazywałaby na to scena, w której w angielskim dubbingu słyszymy o „tłoku jak na Times Square”, zaś w napisach pojawia się Harajuku. Jednak to i owo możnaby w tłumaczeniu poprawić, na przykład język jakim posługują się marynarze. Moim zdaniem jest on zbyt codzienny, podczas gdy marynarska gwara jest dość charakterystyczna, co zresztą zostało oddane w angielskiej wersji. Tłumacz mógł się pokusić o choćby pobieżne przewertowanie jakiejś książki traktującej o okrętach podwodnych (polecam „Okręt” Lothara-Ghuntera Buchheima) celem wyłowienia przydatnych zwrotów i określeń.
Dodatki
Oprócz samego filmu na płycie znajdują się wypowiedzi twórców, zwiastuny kinowe, galeria 3D, galeria projektów i zwiastuny „Appleseeda” i „Cassherna”. Pod intrygującym mianem galerii 3D kryje się umiarkowanie interesująca animacja pokazująca sceny z filmu z kolejno nakładanymi poszczególnymi efektami, okręty zamieniające się w siatkowe modele oraz detale tychże. Materiał trwa niespełna 4 minuty, ale tylko z recenzenckiego obowiązku obejrzałem go do końca. Nie oczarowała mnie też galeria projektów graficznych czyli szkice przedprodukcyjne z podłożoną muzyką. O ile obie galerie kwalifikują się moim zdaniem jako zapychacz miejsca, o tyle wypowiedzi twórców są interesujące i z przyjemnością można poświęcić prawie 20 minut na ich obejrzenie. Jak wspomniałem powyżej ten materiał jest po japońsku z polskimi napisami.
Podsumowanie
Fakt wydania „Okrętu podwodnego 707R” w atrakcyjnej cenie i na przyzwoitym poziomie technicznym jest chyba ciekawszy niż anime samo w sobie. Jak napisałem w recenzji powyżej, ten tytuł nie przypadł mi do gustu, choć jak sądzę docelowi odbiorcy są ciut młodsi niż ja. Młodszy widz być może będzie skłonny przymknąć oko na niedociągnięcia fabuły i skupić się na widowiskowej akcji. Ja natomiast cieszę się, że premierowa płyta DVD od Anime Gate została wydana na dobrym poziomie. Mam nadzieję, że kolejne płyty będą pozbawione wymienionych przeze mnie wad, czyli przede wszystkim będą zawierały japońską ścieżkę dźwiękową i utrzymają dobry poziom techniczny. Jeżeli do tego będą to tytuły bliższe moim zainteresowaniom to mogę obiecać, że Anime Gate znajdzie we mnie klienta.
Inne recenzje:
Dodaj do:
Zobacz także
Powiązane tematy: Anime Gate, Okręt podwodny 707R.
- Wyprzedaż anime w sklepie Vision Film (nius)
- Koniec Anime Gate - potwierdzone (nius)
- Niepokojące wiadomości z Anime Gate (nius)
- Rynkowe podsumowanie miesiąca - Anime w październiku '10 (nius)
- Przejęcie KAZE przez Vision już oficjalnie (nius)
- Szczegóły wydania "Moonlight Mile" (nius)
- Rynkowe podsumowanie miesiąca - Anime w sierpniu '10 (nius)
- Evangelion: (Nie) jesteś sam 1.11 (tekst)
- AKTUALIZACJA: Evangelion w Świcie (nius)
- Przedsprzedaż Evangeliona 1.11 (nius)
Ocena
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
Komentarze
Ilość komentarzy: 13 dodaj
Pomijając inne ewentualne plusy i minusy, brak oryginalnej ścieżki dźwiękowej oraz spaprana konwersja NTSC->PAL z miejsca dyskwalifikują wydanie, nawet kosztujące tylko kilka złotych więcej od gazetowego. IM, szanującego się widza, O.
Moim zdaniem wydanie jest przyzoite, zwłaszcza jeśli uwzględnić cenę. Jeżeli komuś przypadnie do gustu fabuła to nie powinien żałować zakupu.Z innej beczki, pytanie do obeznanych w temacie: czy konwersja NTSC na PAL aby jest niezbędna? Coś mi się kołacze po głowie, że większość telewizorów wyprodukowanych powiedzmy nie dalej niż 10 lat temu może spokojnie wyświetlić NTSC. Mój jest niezbyt nowy, a potrafi.
Dziesięć lat to IMO i tak sporo. Jak ktoś kupuje odtwarzacz DVD, czasem bardzo tani, to nie zawsze kupuje nowy telewizor. O ile rzeczywiście chodzi o plus-minus 10 lat.
Nie zmienia to faktu, iż jeżeli coś ma być wydane w Polsce, _MUSI_ być nagrane w _STANDARDZIE_ którego używa się w Europie. NTSC nim bynajmniej nie jest. I nie chodzi tutaj tylko o manierę, ale wymóg prawny wręcz.
Ja tylko dodam, ze reklama Kazimierskiej mnie jakos nie dziwi. Na "The Grudge - Klatwa" tez byla :/ (i tez nie szlo jej ominac)Mnie też nie dziwi, bo jakiś czas temu wisiała na stronie AG i była jednym ze sponsorów Appleseeda (banner na plakacie chyba był). Dziwi mnie tylko, co woda mineralna ma wspólnego filmem. Jeśli na butelkach są jakieś fotosy z filmów Visionu i reklama Kazimerskiej zachęcająca do jakiegoś konkursu/promocji w którym do wygrania są filmu Visiona, to rozumiem.Woda ma wspólnego z filmem właściciela - Vision.Czyli wszystko pozostaje w rodzinie, a rzekomy patronat to tylko i wyłącznie reklama wody.Joe, masz na myśli Vision Vision, czy jakiegoś giganta, do którego należy Vision i Kazimierska?
Anime srednie, ale recenzja pierwsza klasa ^^
Słuchaj
