Konwenty: Animatsuri 2 - Joe i Karniak

Zgodnie z zapowiedzią rozpoczynamy relację na półżywo z Animatsuri 2. Bogatsi o doświadczenia z Balconu postanowiliśmy podejść do tematu nieco inaczej: relacja będzie miała formę dziennika pokładowego, który będziemy uzupełniać mniej więcej co dwie-trzy godziny, w zależności od tego co się będzie działo na konwencie. Po konwencie napiszemy podsumowanie. Zapraszamy do śledzenia naszej relacji.

Piątek

19:25

Od otwarcia konwentu dla uczestników minęło niespełna półtorej godziny. Pod bramą szkoły zastaliśmy pokaźny tłumek konwentowiczów, ale dzięki ładnej pogodzie czekanie nie było uciążliwe, tym bardziej, że otoczenie szkoły jest przyjemnie zielone. Wpuszczanie uczestników przebiegło sprawnie i bez wypadków. Nieco gorzej wyglądało zajmowanie sleepów – bardzo szybko zabrakło w nich miejsca i ludzie zaczęli rozkładać się na korytarzach. Podobnie jak rok temu organizatorzy przygotowali też sleep w namiocie rozbitym koło szkoły – jeśli optymistyczna prognoza pogody się sprawdzi to może spanie tam może być o wiele przyjemniejsze niż w dusznej klasie. Część uczestników przyjechała z własnymi namiotami i chyba też dobrze na tym wyjdą.

O 19 odbyło się oficjalne rozpoczęcie konwentu. Zamiast zwyczajowej gadki organizatorskiej miało ono formę mini przedstawienia, w trakcie którego duch Mokonou został pochwycony i na wniosek rozjuszonego tłumu widowiskowo zdekapitowany. Reakcja publiki była bardzo żywiołowa, więc pomysł chyba chwycił. Najbliższe 48 godzin pokaże czy gusła były skuteczne.

Wedle informacji głównego organizatora na konwencie jest ponad 700 osób i co jakiś czas jeszcze dojeżdżają kolejne. Więcej pewnie dojedzie jeszcze jutro. Jeśli czytacie te słowa przed wyjazdem pomyślcie o wzięciu namiotu – w przeciwnym razie możecie być skazani na spanie na schodach.

Za chwilę rozpoczynają się pierwsze atrakcje, więc rzucamy się w wir konwentowania.

22:26

Jesteśmy na konkursie „Ciągnij druta”. Wedle opisu miał on polegać na wykonywaniu różnych rzeczy z kawałków druta, jednak z powodu braku zarówno prowadzącego jak i druta plan zastąpiła improwizacja. W pierwszej z zaimprowizowanych konkurencji należało utrzymać w pionie jak najdłuższą część kabla monitorowego. Wyczyny uczestników zdawały się przeczyć prawom fizyki, a jedyna uczestniczka płci pięknej zdeklasowała konkurencję. Kobieca ręka czy doświadczenie? Druga z wymyślonych na poczekaniu konkurencji została rozegrana na komputerze. Prowadząc myszkę lewą ręką należało narysować przejście przez jelitokształtny labirynt (bez dotykania ścian). Uwierzycie, że jakieś 40 osób z zapartym tchem śledziło rysowanie linii w Paincie? W końcu jeden z orgów przyniósł drut, a w chwilę później przyszedł prowadzący. Uczestnicy podzielili się na drużyny i ciągną druty. Za jakiś czas zobaczymy co stworzą, a w międzyczasie kilka słów o innych atrakcjach.

Pierwszą konkurencją rozegraną na boisku był rzut moherem. Jak to zwykle bywa z konkurencjami ruchowymi nijak nie związanymi z manga czy anime, cieszyła się ona dużym zainteresowaniem i wywołała żywe emocje. Wyniki podawano w jednostce zwanej moherem, najlepszy wynik w przeliczeniu na metry wynosił ok. 10-12 m. Konkurencje na świeżym powietrzu, zwłaszcza przy ładnej pogodzie, dostarczają sporo frajdy. Jutro będzie ich więcej, fajnie, że organizatorzy wykorzystują zalety szkoły (ładne boisko i sporo zieleni wokół).

Ok. 21 na scenie rozpoczął się koncert skrzypcowy. Anonimowy (nie znaleźliśmy jego personaliów w informatorze) artysta wykonywał solo utwory z anime. Na ile możemy ocenić to jego wykonania nie imponowały techniką, ale repertuar wpasował się w gusta publiczności. Udało mu się nawiązać kontakt z publiką m.in. dedykując jeden z utworów dziewczynie, która miała urodziny. W sumie koncert wypadł sympatycznie.

Zanim na dobre ruszyły atrakcje oblężenie przeżywały stoiska wystawców. Towary w ekspresowym tempie zmieniały właścicieli. Na Animatsuri 2 przeważają stoiska fanowskie z przypinkami, plakacikami i innymi drobiazgami, ale bez problemu można nabyć większość mang i anime dostępnych w Polsce, pluszaki i inne mangowe artefakty. Zanosi się na to, że wystawcy będą zadowoleni z konwentu.

Zastanawiamy się czy zgodnie z nową świecką tradycją na Animatsuri 2 zostanie dopisany kolejny wers do listy cech idealnej dziewczyny. Póki co największą plagą konwentu są komary, które rżną jak najęte. Może być pikantnie.

Sobota

3:50

Uff, fajrant. Po Hentajowym Konkursie Dubbingowym postanowiliśmy zakończyć uczestnictwo w konwencie na dziś. O samym konkursie napiszemy następnym razem, choć już teraz zdradzimy, że była to bardzo oblegana atrakcja. Gdy wychodziliśmy ze szkoły ok. 3:30 dużo osób już spało (gdzie popadnie), ale konwent bynajmniej nie zamarł – atrakcje odbywały się w najlepsze, sporo osób też uprawiało szeroko rozumiany „socjal”. Ciekawe czy ktoś czyta to o 4 nad ranem?

15:40

Zgodnie z obietnicą zacznijmy od konkursu dubbingowania hentajów. Ostatnimi czasy konkurs ten stał się jedną z głośniejszych atrakcji konwentowych, a co za tym idzie jedną z bardziej obleganych. Również na Animatsuri 2 w sali konkursowej panował nieprzyzwoity ścisk. Jak to się mówi, gdyby nie pani Helenka nie byłoby gdzie palca włożyć. Może wstyd się przyznać, ale dotychczas nie byliśmy na żadnej z dotychczasowych edycji Hentajowego Contestu Dubbingowego, tym bardziej chcieliśmy porównać zasłyszane opinie z rzeczywistością. Niestety, przeżyliśmy drobne rozczarowanie. W większości scenek uczestnicy wykazywali się dość poślednim wyczuciem sytuacji i niezbyt lotnym humorem. Niektórzy wyglądali na skrępowanych sytuacją, mało kto poszedł „na całość”, co w tym konkursie jest niezbędne. Owszem, śmiechu było sporo, kilka tekstów było niezłych, ale chyba żaden z nich nie będzie powtarzany po konwencie. Po części odpowiedzialność spoczywa na prowadzących, którzy mogli lepiej dobrać urywki do dubbingowania. Część z nich składała się z samych scen „akcji”, w których uczestnicy nie mieli okazji się wykazać.

Trudy dnia poprzedniego sprawiły, że na konwent dotarliśmy dopiero po południu. Ominęło nas kilka atrakcji, na które planowaliśmy się wybrać, m.in. Wielka Szkolna Olimpiada Animatsuri, turniej onomatopejowy czy prezentacja wspólnego projektu Anime Gate i firmy Pentagram. Z wiarygodnych źródeł wiemy, że olimpiada udała się, frekwencja dopisała, a rywalizacja była zacięta.

Niedługo rozpoczyna się cosplay. Na liście uczestników jest około 80 osób; ciekawe czy zmieszczą się w tych dwóch godzinach... Scena na świeżym powietrzu to naprawdę świetny pomysł, zwłaszcza w porównaniu z duszną i zatłoczoną salą gimnastyczną.

17:50

Ku naszemu zdziwieniu cosplay trwał niecałą godzinę, a to dzięki temu, że uczestnicy często gęsto wychodzili na scenę stadami, a scenka była tylko jedna. Prezentowane stroje kwalifikowały się do średniej krajowej, w większości były ładnie wykonane, ale brakowało strojów rzucających na kolana. Niewątpliwie królowała „Hetalia”, cosplayarzy przebrani za postacie z tego anime na oko stanowili jedną czwartą wszystkich uczestników. Ich prezentacje wzbudzały też najżywsze reakcje publiki. Backstreet Boys za czasów swojej świetności nie wywoływali takiej histerii jaką wywołała kilkunastoosobowa grupa hetaliowych cosplayerów. Już chyba najwyższy czas żebyśmy zapoznali się z tym tytułem, bo póki co fenomen „Hetalii” jest dla nas niezgłębioną tajemnicą. Główną nagrodę w obu kategoriach (wykonanie stroju i podobieństwo do post>aci) zdobyła jednak Ignis-ai przebrana za Shuichiego z „Gravitation”. Werdykt nieco nas zaskoczył, bo w naszej ocenie było sporo lepszych strojów. Gdy pojawią się zdjęcia z cosplayu sami będziecie mogli ocenić.

18:45

Nowatorską inicjatywą są dwie sale Anima Gate. W jednej odbywają się atrakcje związane z kulturą Japonii, a w drugiej projekcje filmów Anime Gate i inne atrakcje związane z działalnością tej firmy. W tej chwili siedzimy na spotkaniu o planach wydawniczych AG. Czy ktoś z was spodziewał się wydania „Evangeliona” w Polsce? Nie? A jednak: odnowiona wersja „Neon Genesis Evangelion 1.01” ma trafić na półki sklepowe jeszcze w tym roku. To nie jedyna ciekawostka, którą można było usłyszeć na tym spotkaniu. My bacznie nadstawialiśmy ucha i już wkrótce podzielimy się z wami tym, co usłyszeliśmy.

21:29

O 19 na scenie rozpoczęło się karaoke. Jako że pogoda dopisała, atrakcja ta cieszyła się sporym powodzeniem. Wykonawcy mocno wczuwali się w śpiewanie, a publiczność mocno ich dopingowała. Zabawa była na tyle przednia, że karaoke przerodziło się w spontaniczną imprezę. Mimo ataku wygłodniałych komarów, tłum ludzi skakał pod sceną w rytm różnorakich kawałków, od Gackta przez muzykę z „Pokemonów” po „Yatta!” i „Macarenę”.

Jedną z bardziej śmiechowych atrakcji był konwentowy odpowiednik „Silent Library” – „Silent Room”. Pierwsza runda tego konkursu zgromadziła całkiem pokaźną publiczność, która, jak to bywa przy takich okazjach, miała problem z utrzymaniem ciszy. Szóstka uczestników-desperatówmusiała zmierzyć się z hardkorowymi zadaniami takimi jak jedzenie różnych obrzydliwości, picie żółtka, jedzenie surowego popcornu, ściskanie sutów spinaczami do bielizny (tzw. strojenie radia – brr...) i tym podobne.

O 21:30 zaczęło się długo wyczekiwane spotkanie z anime.com.pl. Rednacz Joe-sensei w towarzystwie redaktora Yena zabawiał licznie zgromadzoną publiczność ciekawostkami związanymi z działaniem serwisu. Krótka historia powstania serwisu połączona z minikonkursem wiedzy na temat acp przerodziła się w dyskusję na temat aktualnych problemów i planów na przyszłość.

Niedziela

1:22

Z konwentu ulotniliśmy się trochę przed północą. Niektórzy Uczestnicy wykazują już zmęczenie materiału, gdy wychodziliśmy widzieliśmy więcej śpiących osób niż pierwszej nocy ok. 3. W programie jednak wciąż jest sporo atrakcji, więc uczestnicy z zapasami energii nie powinni się nudzić.

Już pierwszego dnia pisaliśmy o deficycie miejsc w sleeproomach. Część korytarzy jest zablokowana przez śpiących użytkowników, jednak nie ma tragedii – nikt nie rozłożył się na schodach. Skoro już piszemy o zapleczu socjalnym konwentu to warto wspomnieć o warunkach sanitarnych.

Skoro już piszemy o zapleczu socjalnym konwentu to warto wspomnieć o działającym w szkole barku. Po przystepnych cenach moża w nim kupić kanaki, szybkie dania na ciepło oraz ciepłe i zimne napoje, a co ważniejsze działa bez przerwy. Konwentowicze z większymi wymaganiami i zasobniejszymi portfelami mogą się stołować w pobliskiej knajpie chińskiej lub pizzeri. W tej drugiej orgowie postarali się o zniżkę dla uczestników. Poza tym w pobliżu szkoły znajduje się niewielki acz dobrze zaopatrzony sklep spożywczy. Z głodu na Animatsuri raczej nikt nie zginie.

Zgonu z powodu przekroczenia dozwolonej ilości zarazków na metr kwadratowy też raczej nie należy się spodziewać. Jeśli chodzi o warunki sanitarne to szkoła jest dobrze wyposażona. Do dyspozycji konwentowiczów są toalety, które (jak dotąd) są całkiem czyste. Ba, nawet więcej niż całkiem! Dowodem na to (i na to że jednak miejsca w sleepach brak...) jest materac rozłożony w damskiej toalecie! Oprócz godziwych toalet, szkoła oferuje również koedukacyne prysznice. To niewątpliwie dobrze, ale przydałoby się jeszcze żeby kowentowicze chętniej z nich korzystali...

19:50

Nie, nie jesteśmy jeszcze na konwencie, wedle naszej wiedzy już się skończył, ale dopiero teraz zebraliśmy siły, żeby dokończyć relację.

Ostatniego dnia w szkole pojawiliśmy się nieco przed południem. Do oficjalnego zakończenia imprezy pozostało ponad dwie godziny, ale wyraźnie było widać, że spora część uczestników już wyjechała, a exodus trwał w najlepsze. W końcu można było przejść korytarzami nie przeskakując nad materacami i śpiworami.

Trafiliśmy akurat na końcówkę Evil Cosplayu, a konkretnie na striptiz Mamy Muminka. Poza nią w cosplayu wystartowało jeszcze dwóch uczestników, więc frekwencja była znikoma. W tworzeniu strojów uczestnicy nie wykazali się zbytnią inwencją, więc Evil Cosplay wyszedł tak sobie. Korzystając z ostatniominutowych wyprzedaży uzupełniliśmy kolekcję kolczyków z „Hello Kitty” po czym udaliśmy się na obchód szkoły. Atrakcje wciąż się odbywały, ale frekwencja na nich była znikoma. Chwilę zabawiliśmy na konkursie wiedzy o „Last Exile”, później przez moment poobserwowaliśmy konkurs maskotkowy by w końcu dołączyć do pikniku na dziedzińcu szkoły. Tam przebywała większość uczestników. Część z nich umilała sobie czas tańcem i tańcopodobnymi wygłupami, chwilowe ożywienie wywołało puszczenie „Macareny” i kilku innych szlagierów. W tym czasie organizatorzy zwijali sprzęt i sprzątali budynek. Widząc, że już prawdopodobnie nic ciekawego się już nie wydarzy pożegnaliśmy się ze znajomymi i nieco po 14 zakończyliśmy naszą bytność na Animatsuri 2.

Podsumowanie

Najkrócej rzecz ujmując: nam się podobało. Doświadczenia zebrane podczas wcześniejszych konwentów stowarzyszenia Animatsuri najwyraźniej zaczęły procentować i w połączeniu z odrobiną szczęścia zaowocowały imprezą, z której większość uczestników wyjechała z miłymi wspomnieniami. Organizatorów należy pochwalić za:

Szczęśliwie dopisała pogoda, Animatsuri 2 skąpane w deszczu mogłoby wyglądać zupełnie inaczej. Dopisali też uczestnicy, zarówno pod względem liczby jak i humoru. Nieuzbrojonym okiem było widać, że ludzie chcą się bawić, niejednokrotnie programowe atrakcje miały spontanicznie organizowany ciąg dalszy, uczestnicy sami sobie świetnie organizowali czas. Nie ujmując niczego organizatorom, jesteśmy skłonni zaryzykować twierdzenie, że nawet gdyby na konwencie nie było żadnych atrakcji to ludzie i tak bawili by się dobrze.

W naszej ocenie Animatsuri 2 było udanym konwentem. Z lektury pierwszych komentarzy można wywnioskować, że większość uczestników się z nami zgodzi. Zadowoleni są również organizatorzy. Rytuał przegnania duchów Mokonu najwidoczniej okazał się skuteczny, Animatsuri 2 pokazało niedowiarkom, że nad stolicą nie ciąży żadne fatum i da się w niej zorganizować konwent, który zostanie zapamiętany ze względu na swoje zalety a nie wady.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Animatsuri 2

ja [*.neoplus.adsl.tpnet.pl], 31.07.2009, 20:27:27, oceny: +0 -1

Podróżujemy w czasie, tylko w piątek relacja z jutra!!!!