Konwenty: Piknikon strikes back

Na PierniCON 5 wybrałem się raczej z przypadku niż z jakiegokolwiek przymusu związanego z dobrze zapowiadającym się programem i typowym dla tej imprezy socjalem konwentowym. Tak naprawdę, to gdyby nie możliwość przyjechania na konwent samochodem, to na pewno bym się nie wybrał. W każdym razie przyjechałem, a to co zobaczyłem postanowiłem przekazać dalej. Z góry zaznaczam, że mimo że jestem znany z tego, że niepochlebnie się wyrażam na temat toruńskich imprez organizowanych przez PierniCON Team, to postaram się wszystko opisać obiektywnie. Jednocześnie chciałbym wspomnieć, że jako organizator już ładnych paru konwentów, będę raczej oceniał rzeczy z punktu widzenia organizatora, aniżeli zwykłego uczestnika, którym byłem na tej imprezie. No to zaczynamy.

Dzień 0

PierniCON 5 odbywał się w tym samym miejscu co ostatnio, czyli Zespole Szkół nr 14 przy ulicy Hallera. Na miejsce zajechałem w godzinach, w których grzeczne dzieci powinny już dawno spać, aczkolwiek jak się okazuje, nie na tej imprezie. To co zobaczyłem przeszło moje wszelkie oczekiwania. Byłem w swoim życiu na wielu konwentach, ale takiej libacji to już dawno na żadnym nie widziałem… Uczestnicy, organizatorzy, helperzy i nawet sami ochroniarze (oczywiście z wyjątkami) byli zalani. Wiele osób zwyczajnie słaniało się na nogach od ilości pochłoniętych procentów. Zdziwiło mnie to w sumie o tyle, że szkoła, jako placówka oświatowa, ma odgórny zakaz picia alkoholu na jej terenie

Po chwili integracji z ludźmi odebrałem wejściówkę i skompresowany na jednej dwustronnie zapisanej kartce A4, informator, do tego sznureczek z wełny i… to wszystko. Jak na konwent z taką frekwencją nieco skromnie, ale tym razem nie było snopowiązałki do identów, więc jest postęp. Następnie swe kroki skierowałem na konsolówkę Inner Worldu, której postanowiłem z lekka pomóc. Po bardzo wstępnym planowaniu i niewielkim kryzysie spowodowanym brakiem paru gier, IW zrobiło sobie ostatni odpoczynek przed Godziną Zero (czyt. Dniem Pierwszym), a ja oddałem się dalszej integracji konwentowej i obserwowaniu jak wszystko wygląda jeśli chodzi o przygotowania. Jak się okazało w sumie nie było tak różowo. BENQ, jeden z ważniejszych partnerów PierniCONu 5, dostarczył złe monitory do konsolówki organizowanej przez portal Gildia.pl i niestety nie mogły one zostać wykorzystane do konsol. Wiele sal stało niedoposażonych i ogółem wyglądało to dość dziwnie. W sumie na miejscu nie było co najmniej połowy sprzętu, a uczestnicy już się bawili na całego. Grunt to socjal, a ten kwitł w najlepsze.

Nie spałem w ogóle, w głównej mierze z braku miejsca do spania na konwencie, chociaż uczestnicy teoretycznie powinni dopiero się zacząć pojawiać, ale jak widać, większość już była na miejscu.

Dzień Pierwszy

To, co napisałem powyżej, to jednak nie do końca prawda, gdyż ilość konwentowiczów od rana w dość zastraszającym tempie zaczęła wzrastać. W niedługim czasie zrobił się zwykły ściskon i poruszanie się po korytarzu stało się dość utrudnione, a powietrze powoli stawało się towarem deficytowym. W tej sytuacji te nie mogę zrozumieć czemu został zwiększony limit wejściówek na konwent z 800 na 1000 i były one nawet sprzedawane na miejscu, co już zupełnie pozostawiło mnie w stanie totalnej dezorientacji. Nie wiem czy organizacja nie zauważyła, że conplace nie jest przystosowany do tego, by było na nim aż tak dużo osób, ale niestety zostało na konwent wpuszczonych blisko 1200 osób, były wpuszczane nawet osoby bez rezerwacji. Zabieg jak dla mnie dziwny.

Konwent ruszył. Wcześniejszy kryzys Inner Worldu został na szczęście zażegnany. Niestety pierwsze atrakcje odbywały się z obsuwą lub w ogóle. Warto tutaj jednak wspomnieć o tym, że jedną z pierwszych atrakcji, które się mimo wszystko odbyły, było Mam Talent, które raczej spotkało się z pozytywnymi opiniami uczestników. Niedługo po tym miał odbyć się jeden z trzech planowanych na tym konwencie koncertów, Nicol Christopher, ale niestety z powodu kłopotów zdrowotnych wokalistka nie dała rady wystąpić. Po koncercie odbyły się LARP-y Wormsowy i Battle Royal, które również zebrały pozytywne opinie, a ja w tym czasie byłem na swojej pierwszej atrakcji, którą był konkurs You can be my shota, prowadzony przez Usadę. Wyszedł w moim odczuciu nawet fajnie – shot jako takich co prawda nie było, ale można się było nieco pośmiać. W tak zwanym międzyczasie odbywało się Spotkanie z Anime Gate – jako ciekawostkę powiem, że gdybym nie wspomniał o nim prezesowi Anime Gate, to nie miałby o niczym pojęcia, co świadczy o raczej słabej komunikacji z organizacją konwentu. Szumnie zapowiadany Pierniconowy Festyn Pożegnalny raczej się nie odbył, gdyż jakoś specjalnie go nie widziałem – ale w sumie również zbyt energicznie go nie szukałem. Po konkursie shotowym przyszedł czas na Konkurs Fandomowy, który wyszedł jak zwykle fajnie, a ja wraz z Eltomasem go wygrałem. Skoro już przy wygranych jesteśmy, to wspomnę o nagrodach. Za wygrane w konkursach dostawało się walutę konwentową (Pierdolce

Podsumowując ten dzień muszę wspomnieć o licznych zabawach na świeżym powietrzu, które organizowali sobie znudzeni konwentem uczestnicy, między innymi znane z konwentów Stowarzyszenia Animatsuri, Ousama Game.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Piknikon strikes back

Joe [*.neoplus.adsl.tpnet.pl], 27.08.2009, 01:36:18, oceny: +0 -0

Od siebie dodam, że to nie jest oficjalna relacja acp i prezentowane w niej opinie niekoniecznie pokrywają się ze stanowiskiem redakcji. Swoją opinię przedstawię w audycji radiowej.